dimecres, 8 d’agost del 2012

mE AbURRo





Me apetecía un montón salir esta noche, más allá de la deliciosa cena tailandesa. Pero parece que últimamente mi existencia se dibuja en piezas de un puzzle de deseos y disponibilidades que nunca encaja. Y mientras la ciudad late con la fuerza de sangre extranjera que quiere explorar la noche autóctona, me tengo que conformar con esta nueva rutina de salmón sedentario. Y de repetir las caras que veré el fin de semana en contexto laboral, porqué son los únicos salmones con los que compartir rutinas intersemanales ahora mismo. No me gusta negociar y tener que batallar por lo que es mío como si estuviera pidiendo limosna. Y no soporto depender de. Sea lo que sea. Porqué no quiero supeditar mis deseos a las voluntades de otros. Y porqué depender de implica tomar conciencia que la libertad es una falacia. Y darte cuenta de que tus alas no son en realidad de plumas sino de papel es un duro golpe. Otro de mis problemas es que tiendo a imaginar demasiado. Y mi imaginación dibuja escenarios que nada tienen que ver con la realidad pura y dura. Deberíamos abolir la realidad. El mundo sería mucho mejor así. Que cada uno pudiera dibujarse la suya propia, y así todos estaríamos contentos en nuestro propio mundo feliz. Conseguir nuestras fantasías y buscar otras nuevas sin parar, en una espiral de inconformismo y creatividad. Si todos pusiéramos un poquito de voluntad, quizás hasta sería posible algo así. No sé, quizás sea mejor que no me hagáis mucho caso. Debo tener una noche tonta de estúpido twee-pop...






8 comentaris:

X ha dit...

Pero tu dependencia es fácilmente evitable: si te apetece salir de farra, sal, aunque sea solo. Lo que pasa es que el hombre es un ser social, y nos gusta más hacer las cosas acompañados. Pero claro, en ese caso, pasas a depender de alguien, ergo podemos concluir que la dependencia es intrínseca al ser humano.

Unknown ha dit...

Fins fa uns minuts que ha sonat el despertador tot semblava possible.

Si aconseguissim un món així la creativitat no formaria part de tots i sempre hi hauria algú que intentaria destruir aquest nou estat vital. És la naturalesa del ser humà jo crec

Tailandès, oh! Quin? En vaig provar un a França fa molts anys, m'hi vaig enamorar i ja mai més n'he trobat un igual (tampoc n'he provat tants eh..) però sempre m'han agradat. Bueno, cuines asiàtiques, africanes, exòtiques... per allà on vius n'hi ha un que es menja amb les mans

Pensant en això de la dependència m'alegra pensar que hi ha gent que ho és molt més que jo, així que bueno..és algo

yo, la reina roja ha dit...

Claro que sí: es una noche tonta. No me creo que tú te aburras. No.

Pio ha dit...

Aburrirte tú?? ya verás que algún plan te sale :P

Todos estamos supeditados a otros, una cadena enorme, sin quererlo ni beberlo. A veces pongo en duda esa indepencia que queremos conseguir, esa libertad, como si fuese una falacia y tiene gracia porque no hacemos más que buscarla.

Agosto es muy malo XD

hiro ha dit...

Hacer planes con otras personas siempre implica que tu voluntad está supeditada a la oscilación de los deseos ajenos. Es la parte mala de la sociabilidad.
Sí, ojala se pudiera abolir la realidad...

Pd: ¡Cómo me gustan los Allo Darlin'!

Tequila ha dit...

Cuando uno imagina mucho y luego no lleva a cabo al menos, una parte de lo imaginado, no puede evitar sentirse defraudado. Al menos, a mí me pasa.

begusa ha dit...

si te da miedo afrontar que tus alas no son más que trozos de papel... igual no eres tan libre, no?

(hoy estaba rollo: meter el dedo en la llaga, sí, es cierto... perdón...creo)

dEsoRdeN ha dit...

Es curioso, X, porqué en algún viaje que he hecho solo, no he tenido problema alguno para salir de noche. Y en cambio, en mi propia ciudad se me hace raro. Salvo en noches como la de ayer... jeje

Muchas veces las dependencias nos las creamos nosotros mismos en nuestras limitadas cabezas, C. Querer es poder, que dicen...

La naturalesa de l'èsser humà és bastant mesquina en general, Anna K. Un thai que hi ha a prop de Virreina. Força bo, però potser un pelet més barat seria més adequat. Realment el tema de les dependències és molt psicològic i depèn molt de l'estat anímic...

Sí, por lo visto anoche, creo que lo de antesdeayer sólo fue una noche tonta, reina roja... :P

Va a días, Pio, jeje. La independencia también tiene mucho que ver con voluntades reales y fuerzas interiores, supongo

Pues sí, hiro. ¿A qué molan Allo Darlin'? ;D

Es cierto, Tequila Limón Y Sal. La putada es que las fantasías suelen ser como muy ideales y utópicas, y luego la realidad es casi siempre decepcionante...

Jaja, no, tranquila, begusa. Y no es miedo darse cuenta de eso, sino decepción. Nos han vendido mucho humo a lo largo de nuestras vidas. Y el puto Disney también hizo mucho daño... XD

mordiscos de vendetta