dimecres, 19 de juliol del 2017

aPuRaNdO VaCAciONeS




Acabo de llegar del concierto de U2, y estoy muy cabreado. Iba casi más por ver a Noel Gallagher que a ellos, pero no me han dejado entrar, aún estando allí con margen de tiempo para acceder tranquilamente. La brillante solución que ha encontrado la organización a SU PROBLEMA con la reventa (no el mío) es no dejar entrar si no ibas con todas las personas del mismo grupo de entradas. Yo iba con la chica que las había comprado, pero como faltaban por llegar otras dos que trabajaban, no nos han dejado entrar hasta que han llegado. Una puta hora y media de espera en la puerta, y no he podido ver ni una puta canción del hermanito, que ha tocado varios clásicos de Oasis. Mi indignación era tan grande y me he rallado tantísimo de ese sistema tan absurdo e injusto, que he disfrutado 0 el circo de después. Había decidido a última hora comprar una entrada de una chica que no podía ir porqué se ha ido a vivir fuera, y aunque no soy gran fan, me pareció que si había una gira para verles era ésta, porqué tocaban 'The Joshua Tree', que es de los pocos discos que me gustan de ellos. Y lo han tocado entero, pero a mi me han emocionado cero. La Chica Con Pelo De Chico corría por allí con sus amigos, y aunque hemos estado en contacto vía whatsapp, no nos hemos visto. La verdad es que tampoco tenía intención de verla...


...anoche fue mucho más divertido. Quedé con La Chica Del Novio Imaginario para cenar algo rápido, ir a un quiz en un bar de diSoRdErLand, y salir a bailar al Apolo. Nos contamos las respectivas vacaciones, jugamos, bebimos (bastante), nos explicamos nuestras respectivas miserias sentimentales, y acabamos bailándolo todo y más. Tuve algún arranque de efusividad espontánea que ya no había podido reprimir alguna otra vez con ella (nada más allá de algún pico), pero aunque no me siguió el juego, tampoco se incomodó. Es una tía cojonuda, y me gustaría que tuviera algo de suerte en el amor, porqué sale de una relación de 16 años con una ruptura traumática. Hoy hemos hablado por whatsapp. Y también con R de Vendetta, y con M De Las Culturas. Supongo que estoy en esa fase de orgullo herido tras un rechazo (sea temporal o definitivo, que eso todavía no lo puedo saber), en que busco vendettas vitales constantes. Eso, y que se me acaban las vacaciones (bueno, todavía me quedará otra semana en agosto), y quiero aprovechar hasta el último minuto de mi tiempo libre. Mañana otro quiz con R-Ojos-Claros, aunque creo que no podré engañarla para salir porqué curraba. Por probarlo no quedará...



4 comentaris:

hiro ha dit...

No sabía que Noel Gallagher actuava de teloner del U2! Vaja putada et van fer! jo els mato!
'The Joshua Tree' és l'únic disc que m'agrada dels U2 (no puc amb el Bono! li tinc una tírria irracional)

Estic posant-me al dia amb els teus posts i em perdo entre tanta dona! Això sí que és aprofitar al màxim les vacances ;)

dEsoRdeN ha dit...

Sí! Em va fer tanta il·lusió quan ho vaig saber, i em vaig cabrejar tant quan em vaig trobar amb aquest panorama i no em van deixar entrar!!! Ho he denunciat. No crec que serveixi de res, però si puc tocar els collons una mica, ja em donaré per satisfet. A mi aquesta època amb 'The Joshua Tree', 'Rattle And Hum', 'Achtung Baby'... m'agradaven força, però després gens ni mica. I com bé dius, Bono és odiós!!!

I les dones dEsoRdeNades... a veure com evoluciona tot plegat. En realitat tinc clar a quina voldria, però ella no està per la labor...

NaoBerlin ha dit...

Por una parte te diría que aunque entiendo tu cabreo, tener esa entrada por ver a Noel de telonero como que no xD Ya lo verás en más ocasiones.

En cuanto a la gira de The Joshua Tree puedo decir que por lo que he visto en vídeos los veo con pocas ganas no, lo siguiente... y ese disco es lo suficientemente importante y fundamental en mi vida como para desgraciarlo con un directo como el que se gastan. Prefiero tener en mis retinas la versión de Exit del Rattle and Hum que la que se gasta con Bono haciendo el mono hacia el final de la canción... Que lo dejen ya y vuelvan cuando tengan realmente ganas de tocar para hacer unos bolos decentes, y ojo no digo que técnicamente fallen notas o tal, pero U2 para mí era esto https://www.youtube.com/watch?v=JIrI2DJSH48 no esto https://www.youtube.com/watch?v=TI92ekKu_bw

dEsoRdeN ha dit...

Tenía la entrada por la suma de las dos experiencias: rememorar las canciones de Oasis, y ver por primera vez a U2, con un disco que me gusta. Y aunque ya sé que podré verlo otras veces, lo que realmente me jode y me cabrea muchísimo semanas después es el hecho absurdo e injusto de cómo fue todo. Me enciende muchísimo todo lo que se salga del sentido común, y que me robaran ese momento, con todas sus circunstancias y sus personajes de aquél preciso momento, me indigna muchísimo. Quizás le vuelva a ver, pero ya no con la chica con la que quería compartir ese momento. Eso no se lo perdonaré en la vida a esos hijos de perra...

Amigos que ya les habían visto antes también dijeron que muy por debajo de años atrás. Desde mi virginidad con ellos, y muy condicionado por el cabreo monumental que llevaba encima, me pareció un buen show a nivel visual, pero que me transmitió cero emoción (salvo el inicio, cuando empalmaron unos cuantos hits de esos que te transportan en el tiempo).