dijous, 20 de novembre del 2014

sOy Mi nOViO




Ya es oficial y puedo hacerlo público, porqué tras toda una vida juntos, no tiene sentido esquivar lo obvio ni evitar lo inevitable: soy mi novio. Me saco a pasear, y voy conmigo a mis sitios favoritos. Esa expo que me llamaba la atención? Cojo un día, sin ni siquiera planearlo, y me llevo. Y entramos gratis, y nos fijamos en esa moneda de 2 euros en la oscuridad, y cuando nadie se da cuenta, nos abalanzamos a por ella con mirada pilla, y me invito a merendar con sensación de triunfo. Si un día me encuentro mal y tengo que ir al médico, me acompaño y me doy apoyo. O si un día apetece cine, cojo sin dudarlo y pago yo, qué narices! Otro día improviso un concierto a 2 horas de que empiece, y cuando sale Sharon al escenario, sé perfectamente que se me estará poniendo la piel de gallina al verla tan entregada y tan fuerte, después de su cáncer, y bailo extasiado conmigo, en una clara expresión de vida y homenaje a esa luchadora inconformista de voz prodigiosa. Es genial poder dar una sorpresa sin tener que estar pendiente o temeroso de otros planes alternativos aguafiestas. Y como la noche es joven, nos vamos al after-show y me saco a bailar, actividad liberadora como pocas. Y nos encontramos a unos colegas de profesión, y bailamos con una rocker encantadora, y también con una mulata francesa que nos dice "I'm hot" cuando las distancias se hacen cortas, cortas. Y es que a veces se interponen mujeres de por medio que podrían hacer tambalear cualquier relación, pero no la nuestra. Nadie me conoce como yo mismo, y lo nuestro durará por siempre, hasta que la muerte se nos lleve por delante, juntos e inseparables. Como el que bien te quiere, te hará sufrir, a veces me odio a mi mismo y no me soporto, y me envío a la mierda. Pero al final siempre consigo reconciliarme conmigo, e incluso, si hay suerte, algunas de esas noches acaban en sexo. Es increíble, casi mágico, que siempre acompasemos nuestro ritmo para llegar al éxtasis en el mismo momento. Nadie me conoce y me entiende como yo, y no ha habido noche en mi vida que no haya dormido conmigo. Así que ya lo sabéis, chicas: quizás algún día metáis vuestros sucios hocicos para interferir en esta historia, pero que os quede clarito que ninguna de vosotras llegará al punto en el que estoy yo. Porqué puedo asegurar sin dudarlo de que, mal que os pese y por mucho que os rompa el corazón, antes, ahora y siempre soy y seré mi novio.



6 comentaris:

Pio ha dit...

Jjajajajaja y yo que ya estaba pensando en robartelo! cachis! XD

Destartalada ha dit...

Creo que es logico, digo, al fin y al cabo solos los unicos que nos soportamos 24h e incluso muchas veces nos levantamos y nos hacemis daño lo que es posiblemente la forma mas comun de tener pareja.
No conocia tu blog, pero me quedo.
saludos.

ALOMA69 ha dit...

Como siempre.

hiro ha dit...

jajajajajaja yo, mi, me, conmigo!
Jo, com bona gèminis que sóc, tinc tants "jos" que fins i tot, em puc permetre el luxe de ser-me infidel a mi mateixa.
Brutal el post! :D

Unknown ha dit...

jajajaj que bo, tens tanta raó.. si no ens tenim a nosaltres mateixos, la resta és fum

petons

dEsoRdeN ha dit...

Lo siento, Pío, soy mío! (y sin haberlo deseado, me ha salido un pareado...)

Bienvenida, undestinocontigo! Te chafardeo

Ya será menos, Aloma (pero gracias ;D)

L'única persona absolutament imprescindible de les nostres vides, hiro :P Oh, l'enorme plaer de ser contradictoris amb nosaltres mateixos...

La resta acaba marxant com el fum, segons bufi el vent, Gemma. Sempre és així