dimecres, 26 de febrer del 2014

uN tíTuLo iNgEniOso, Un TítULO iNgeNioSo...





Muchos se sorprenden de que siga teniendo video. O de que no haya 'aprovechado' el traslado al mismo sitio para deshacerme de mis centenares de cintas VHS que me ocupan todo un mueble y parte de una librería. Ya, hay mucha gente sin alma, pero no es mi problema. Seguramente nunca conocerán el enorme placer de montarte un cine-forum en tu propio sofá. De buscar entre miles de horas de grabaciones y elegir esa peli que grabaste hace 13 años y no habías visto todavía. Es curioso ser tan hormiga y caos a la vez. Me encantan mis contradicciones, porqué patalean con rabia cualquier lógica. Y negar el ultraracionalismo es dogma inalienable del dEsoRdeN. En noches que te gustaría tener compañía, el cine siempre ayuda. Aunque luego te dé hambre y tengas aún más ganas de compañía. 

Todo va cogiendo forma. Y aunque todavía haya cosas por enmedio, y otras que ocupan espacio de alquiler, el souflé ordenador va bajando poco a poco. Incluso ya me puedo permitir momentos libres de perreo o actividades cotidianas sin mirar el reloj contra-reloj. Hoy he soñado que me entraban a robar, y aunque el tipo hacía 4 veces como yo, le inutilizaba mientras le decía a mi padre que llamara a la policía. Durante microsegundos de consciencia, me daba cuenta de que estaba soñando y de que estaba durmiendo solo en casa, y me preguntaba si no habría alguien robando mientras dormía. Que se llevaran la TV no me importaría; el drama sería quedarme sin mi colección de CD's; o de vinilos; o de libros; o de revistas; o de cassetes; o de DVD's; o de cintas VHS, claro...

Y hoy he ido a recoger mi nueva seña de identidad. Como son algo más anchas que las anteriores, no se me ha hecho tan raro como la última vez. Aunque al ser más cerradas, vuelvo a tener algún problemilla de empañamiento en según qué ambientes de exceso térmico. Hoy he recibido 2 mails en que me tocaba un montonazo de dinero. Hay que ver qué suerte tengo. Y mientras suenan nuevas melodías auriculares, diSoRderLand acoge el congreso mundial de Sillyphones tal que así...



...sí, ya hace tiempo que diSoRderLand es un poco bastante putilla con todo lo que huela a dinero venido de fuera. Y a nosotros, mientras, que nos den...



4 comentaris:

V.M. ha dit...

Vamos, que eres un tío impar! Y me gustas! ;)
PD: cine y palomitas andan juntas, vale!?

Pio ha dit...

Yo sigo teniendo video, pero no lo utilizo y le he prohibido a mi madre tirar las cintas de VHS como los cassettes, por pura nostalgia, me recuerdan momentos bonitos.

Tienes gafas nuevas?? Foto!! jajajaja
A la próxima te llega una novia rusa por correo ;P

hiro ha dit...

Jo també conservo les cintes de VHS i els cassettes com si fossin tresors! però tinc el vídeo espatllat :( i això que el feia servir!
Jo també vull foto de les ulleres noves! :p
I parlant de fotos... molt bo el símil visual sobre el Sillyphone World Congress XDD

Pd: has vist "Hiroshima mon amour"?!! gran peli!!

dEsoRdeN ha dit...

Un tio impar? Y eso qué es, V.M.? Me gusta gustarte :) (las palomitas deberían estar prohibidas en las salas, y a quien las comiera deberían sancionarle sin poder entrar en un cine en 2 meses! Quien quiera palomitas ruidosas, que se las coma en su sofá!)

Es que todas esas cintas son patrimonio personal de cada uno, Pio! Tirarlas es como enterrar parte de nuestras vidas. Tú y las fotos, jaja! Creo que ya me ha llegado alguna novia rusa por mail alguna vez, pero sigo sin catarlas... :P

A mi hi va haver una època que a casa hi havia pujades de tensió que em van petar dos aparells de vídeo, hiro! Fins i tot vaig reclamar a la companyia elèctrica i van suar de mi com de la merda. I al final vaig acabar trobant el mateix model que tenia i me'l vaig tornar a comprar. Qui vulgui veure les meves ulleres noves, haurà de ser cara a cara... ;D (Sí, la vaig veure! La tenia gravada del 33 des de 2001, però encara no l'havia vist; he anat una mica liat aquests últims 13 anys... XD)